Θεόδωρος Ι. Μπαβέας
Χωρίς να το καταλάβουμε ζούμε μέσα σε αυτή τη κρίση, μέσα σε αυτό τον ύπουλο και απρόβλεπτο πόλεμο της οικονομικής εξαθλίωσης και της προκατασκευασμένης φτώχειας με τις περίεργες και απίθανες λογικές μιας μνημονιακής πολιτικής Προσπαθώ να ανακαλύψω ως συνταξιούχος και μέχρι χθες ενεργός πολίτης επαγγελματικά κοινωνικά και πολιτικά, να δω, να καταλάβω τι μου συμβαίνει, γιατί αισθάνομαι ότι η πολιτεία που υπηρέτησα με εκδικείται με διώκει με απαξιώνει λες και ως πολίτης δεν υπάρχω με υποτιμά με υπέβαλε σε λιτότητα με έκανε φτωχό στα γεράματα μου πιστεύοντας ότι έτσι θα καταπολεμήσει την σπατάλη και τα σκάνδαλα ενός συστήματος πελατειακής πολιτικής που αυτό το πολιτικό κοινωνικό σύστημα δημιούργησε με διαφθορά σκάνδαλα και σπατάλες όπου πολίτες και πολιτικοί ζούσαμε σε ένα ψεύτικο κόσμο και τώρα θα κάνουμε νέο κράτος νέα Ελλάδα και να ξεχάσουμε την παλιά Ελλάδα που το πολιτικό σύστημα μας έκανε αναξιόπιστους
Σήμερα βλέπεις ότι τα κόμματα που μας κυβέρνησαν και μας οδήγησαν στη τραγικότητα παρουσιάζονται με λευκό πολιτικό ποινικό μητρώο ως προερχόμενα από πολιτική παρθενογένεση και με εντολές των εταίρων δανειστών μας θέλουν σήμερα να σώσουν τη χώρα, ως κυβέρνηση εθνικού σκοπού, η όποια θα εξασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών μας αφού θα έχει διαλύσει το παρόν, υποσχόμενη ένα αβέβαιο μέλλον στους νέους ,χωρίς να μπορούμε εμείς οι Ευρωπαίοι πολίτες της Νέας Ελλάδας να καταλάβουμε την μετά το μνημόνιο κοινωνική μας ύπαρξη ως πολίτες ,να δούμε την ανάπτυξη ,την εργασία, το κράτος δικαίου τις κοινωνικές παροχές και την ευημερία του πολίτη μέσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι Τέλος αναλογίζομαι και προβληματίζομαι πότε και πως θα επιτύχουμε αυτά, όταν σκανδαλωδώς προηγούνται και έχουν μεγάλη αξία οι αριθμοί και τα διαγράμματα και μετά αξιολογείται η ζωή των πολιτών
Επομένως για μας είναι αδιάφορη η τέχνη των αριθμών που αποδεικνύεται σενάριο οικονομικής τραγωδίας που προκαλεί διάσπαση της κοινωνικής συνοχής Εγώ στην ηλικία που είμαι όπως και αρκετές χιλιάδες συνάνθρωποι μας δεν μπορούν να πειστούν ότι αυτοί που μας κυβέρνησαν ότι είναι δυνατόν να μας σώσουν ξανά ! και μάλιστα με μνημονιακή πολιτική που παραδέχονται ότι είναι σε λάθος δρόμο όταν μάλιστα ο πολίτης έχει αγωνιστεί κουραστεί για να καταξιωθεί επαγγελματικά και κοινωνικά και όταν εγώ ως πολίτης πάντα προσπάθησα να είμαι νομοταγής αλλά και να έχω υπηρετήσει το σύστημα από το οποίο μόνο απογοήτευση αποκόμισα μέσα σε ενδοκομματικές συντροφιές και αντιπαλότητες που κυριαρχούσαν οι προσωπικές αδυναμίες
Το μνημόνιο ως θεραπευτική οικονομική μέθοδος είναι επίπονη και δύσκολη, είναι ένα οικονομικό παιχνίδι με πολλές τεχνικές και περιέργους και αδιερεύνητους κανόνες τέλος δε αναφέρουν και αυτοί που το δημιούργησαν και το υπέγραψαν ότι είναι σε λάθος δρόμο και είναι λάθος πειραματική τεχνική που μπορεί να λειτουργεί στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές σωστά όμως για τη κοινωνία είναι καταστροφή και μοιάζει σχεδόν με ευθανασία
Το μνημόνιο παρουσιάζει σήμερα πολλές τραγικές παρενέργειες ασύμβατες με τη ζωή της κοινωνίας και οδήγησε και οδηγεί την κοινωνία σε απελπισία κατάθλιψη και αυτοκτονίες Οι εκφραστές του μνημονίου πιέζουν εξοντωτικά την κυβέρνηση σχεδόν την υποδούλωσαν που προσπαθεί να διαπραγματευτεί να διεκδικήσει τα δίκαια για τους πολίτες Οι αλλοπρόσαλλες πολιτικές οδηγίες των δανειστών μας δημιούργησαν νωθρότητα σύγχυση και πανικό στις κυβερνήσεις μας που δυσκολεύονται να διαπραγματευτούν για το καλό της χώρας γιατί μοναδικός εκβιαστικός στόχος είναι με δανεικά να πάμε στην ανάπτυξη και στις αγορές που δεν ξέρω τι είναι αυτές οι αγορές …Το μνημόνιο καθορίζει λιτότητα εμείς που 50 χρόνια πληρώναμε φόρους και εισφορές για σύνταξη και περίθαλψη σήμερα μας έκοψαν κατά 60% την σύνταξη διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία και μας ζητούν να πληρώσουμε υπέρογκους φόρους που δεν ανταποκρίνονται στα εισοδήματα μας με αποτέλεσμα η μεσαία οικονομική αποταμίευσης να έχει τελείωση και να μας απειλούν να κατάσχουν και τις συντάξεις μας μετά τα σπίτια μας ,ενώ θεωρώ ότι αυτό είναι οικονομική δικτατορία Εγώ πλέον νιώθω απογοήτευση και θυμό δεν βλέπω να υπάρχει χειροπιαστή μια ελπίδα αισιοδοξίας για το μέλλον της οικογενείας μου.
Θέλω να προσδιορίσω τα αίτια της συνενοχής μου κατά την διάρκεια της ενεργού συμμετοχής μου στην κοινωνία , τα οποία μου αναλογούν ως πολίτη στη καταστροφή αυτή της χώρας και στο περίφημο ‘’ μαζί τα φάγαμε ‘’ ώστε σήμερα μετά από 48χρονια σπουδών και εργασίας ως συνταξιούχος από το δημόσιο και από το ταμείο του επαγγέλματος μου έγινα επαίτης, από νοικοκύρης ,νομοταγής επαγγελματίας ,με τις περικοπές της σύνταξης μου και την οικονομική λιποαναρρόφηση που μας έκαναν ενώ η φοροδιαφυγή δεν αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα Το σύνθημα είναι με λίγα χρήματα το κράτος να κάνει πολλά και οι πολίτες με λίγα χρήματα να πληρώνουν πολλά Αυτό ασφαλώς είναι παρανοϊκό αλλά δυστυχώς το λένε υπουργοί που τώρα έγιναν νοικοκύρηδες…με εντολές της τρόικας
Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι πλέον η ζωή μας και με προγράμματα πρωτοποριακά ταχύρρυθμα, βραχυπρόθεσμα η μακροπρόθεσμα κοστολογημένα σε μοντέρνο Ευρωπαϊκό προσανατολισμό με θεωρητικολογία υποσχέσεων θα δούμε φως στο τούνελ ενώ θα συνεχίσουμε τον αγώνα με συγκεκριμένες δύσκολες ενέργειες και συνέχεα με Γολγοθά, ανεργία και συσσίτια και κρίσιμες ιστορικά στιγμές για τη χώρα μας Όλα αυτά γιατί δεν έχουμε λεφτά ,έτσι απλά όπως λένε οι υπουργοί ενώ οι πολίτες αυτοκτονούν γιατί το ευρωπαϊκό σκάκι είναι παιχνίδι δύσκολο που ίσως να γίνονταν αποδεκτό για το μέλλον και για ένα λαό που δεν είναι στα όρια της εξαθλίωσης όπως είμαστε εμείς , ο λαός δεν έχει αλλά όρια αντοχής που δυστυχώς αυτά που βιώνει είναι σοβαρές παρενέργειας του μνημονίου που χώρισαν τον λαό από αριστερούς και δεξιούς σε μνημονιακούς και αντιπνευμονικούς χωρίς να μπορούν να πειστούν οι πολίτες για διαφορές και οφέλη μεταξύ αυτών των δυο, μέσα από την παρωδία της τηλεοπτικής καθημερινής διακυβέρνηση της χώρας
Οκτώβριος 2013