Αρχαιολόγος -Συγγραφέας – Ερευνητής – Συλλέκτης
Θεόδωρος Ι Μπαβέας
Από μια συνέντευξη του ..στην Ε Ρ Α Αιγαίου Φεβρουάριος 2010 Α! Μέρος
Ένα απόγευμα ερχόμενος από τη Παναγιά στη Μύρινα με το αυτοκίνητο μου άκουγα ΕΡΑ Αιγαίου η οποία αναμετέδιδε μια εκπομπή της Ν.Ε,Τ νομίζω πως λέγεται Τεχνοδρόμιο .Μια εκπομπή που τακτικά παρακολουθώ σε αυτή τη διαδρομή , αυτή την ώρα Είναι μια εκπομπή πολιτισμού μέσα από την οποία παρουσιάζεται η δουλειά διαφόρων ανθρώπων της επιστήμης, της τέχνης, της λογοτεχνίας, του θεάτρου, νομίζω ότι την παρουσιάζει η κυρία Αρβανιτοπουλου
.Εκείνη λοιπόν τη στιγμή μέσα στη συζήτηση που είχε με τον καλεσμένο της, στιγμιαία προβληματίστηκα, για λίγο, γιατί αυτή η φωνή ήταν γνώριμη σε μένα, και αμέσως αναγνώρισα τη φωνή του Χρήστου του Μπουλωτη με το καθαρό κρυστάλλινο λογοτεχνικό λόγο του
Η πεπειραμένη και διαβασμένη παρουσιάστρια είχε μια συζήτηση λογοτεχνικού ενδιαφέροντος με τον Χρήστο και αμέσως κατάλαβα ότι ο καλεσμένος της Αρχαιολόγος–Ερευνητής συγγραφέας συμπατριώτης μας είχε να παρουσιάσει κάτι το νέο Με προσοχή παρακολούθησα τη συζήτηση αυτή για τη νέα συγγραφική ερευνητική δουλειά του Χρήστου που αφορούσε το Ελληνικό παιχνίδι
Ένα συγγραφικό έργο που δημιούργησε μαζί με άλλους 8 ειδικούς επιστήμονες αφού συνεργάστηκαν για να παρουσιάσουν ένα μεγάλο βιβλίο και σε μέγεθος αλλά το σημαντικότερο μεγάλο πρότυπο με αξιόλογο περιεχόμενο μέσα από τις ενότητες και την πνευματική δουλειά των συγγραφέων.
Οι δυο συγγραφικές ενότητες του Χρήστου στο βιβλίο είναι ίσως όπως ανέφερε γι αυτόν –έργο ζωής– Γιατί καταθέτει σε αυτό τις προσωπικές του εμπειρίες πολύ βιωματικές αφού είναι ψαγμένος , διαβασμένος πολύ ,ενώ εκτίθεται στη γοητεία του παιχνιδιού γιατί πιστεύει όπως ανέφερε ότι –Αρχίζει να γερνάει κανείς από τη στιγμή που σταματάει να παίζει—Ο Χρήστος κάνει μια περιήγηση στα παιχνίδια της αρχαιότητας χρησιμοποιώντας αρχαιολογικό υλικό (Αθύρματα, εδώλια και παραστάσεις σε ανασκαφικά ευρήματα της Αθηναϊκής κοινωνίας ,και της Μινωικής Κρήτης ,σε ανασκαφικές εργασίες ) επισημαίνει και σχολιάζει ειδικά κείμενα του Ηροδότου του Πλάτωνα του Αριστοτέλη ενώ παρουσιάζει είδη παιχνιδιών και τους τρόπους με τους οποίους παίζονται, Χρησιμοποιεί σοβαρό επιστημονικό ερευνητικό έργο και λόγο ,όπου με την λογοτεχνική του ικανότητα έδινε στη συζήτηση μια γλαφυρότητα που προκαλούσε όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον μου . Άκουσα τις απόψεις του για το ερευνητικό έργο για το παιχνίδι ,και ανέφερε ότι οι Έλληνες πίστευαν ,ότι από την Παιδιά περνούσαν στη Παιδεία και από το παιχνίδι στη εκπαίδευση Ακόμη είπε ότι με την Πλατωνική συμβουλή του προς τους γονείς, τους έλεγε να αφήνουν τα παιδιά τους να παίζουν γιατί έτσι προετοιμάζονται να γίνουν καλύτεροι πολίτες Έλεγε ότι το ομαδικό αυτό συγγραφικό έργο που δημιούργησαν είναι ένα καλαίσθητο βιβλίο με καλογραμμένα κείμενα και όμορφη εικονογράφηση όπου παρουσιάζονται από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα πολλά ειδή παιχνιδιών .και οι τρόποι του παιξίματος.τους Είναι δε γνωστό ότι αρκετά από αυτά τα παιχνίδια βρίσκονται σήμερα σε διάφορες ιδιωτικές και μουσειακές συλλογές, Τέλος ανέφερε ότι από πολλά χρόνια πλέον είναι αποδεδειγμένο ότι τα παιχνίδια για τους ενήλικες είναι σπουδαία συλλεκτικά αντικείμενα και έτσι υπάρχουν σήμερα αξιόλογες συλλογές που αποτελούν ιστορικές διαδρομές στο χώρο και το χρόνο του παιχνιδιού
Αυτό το βιβλίο περιμένω να πάρω γιατί με ενδιαφέρει , ακούγοντας το Χρήστο κατά τη διάρκεια της συνομιλίας που είχε, έκανα κι εγώ το δικό μου ψυχογράφημα γιατί πραγματικά με αγγίζει , είμαι και εγώ ένας μικρός συλλέκτης που νοιώθω ότι παίζω, κάνω κάτι προσωπικό, κάνοντας μια συλλογή διαφόρων αντικειμένων, πιστεύω ότι αυτό με ενθουσιάζει που μου δίνει μια ξεχωριστή μικρή η μεγάλη ικανοποίηση και χαρά ( κομπολόγια ρολόγια μινιατούρες αεροπλάνων , ταξί πόλεων γραμματόσημα μαγνιτάκια από πόλεις του εσωτερικού και εξωτερικού που επισκέπτομαι ενώ φωτογραφίζοντας αρκετά χρόνια θεωρώ ότι μαζεύω με τη φωτογραφία φυσικούς πίνακες με θάλασσες χρώματα τοπία πρόσωπα όπου κι αν πηγαίνω
Ο Χρήστος είναι αξιόλογος συλλέκτης ,ο οποίος αναφέρει τον εγκιβωτισμό του παιχνιδιού στη μνήμη του, από τη νοσταλγία της αθώας παιδικής του ηλικίας, ώστε ως ενήλικας να γίνει ένας συλλέκτης με όραμα γνώση και προγραμματισμό με μοναδικό ίσως σκοπό στη ζωή του το Μουσείο του Παιδικού παιχνιδιού στη γενέτειρα του τη Λήμνο
Είναι πλέον αυτοσκοπός του ,γιατί ως συγγραφέας και ως συλλέκτης νοιώθει ότι πρέπει ο θεατής της μεγάλης του συλλογής να νοιώσει τη μαγεία της νοσταλγίας να ανατρέξει στα αποθέματα της παιδικής του μνήμης για να ξαναδεί τον παιδικό του μικρόκοσμο με τα αγαπημένα παιχνίδια που τα είχε φίλους ,συντρόφους ,και ήρωες για να ξανανιώσει το πλούτο των απλών αγνών απολαύσεων και συναισθημάτων των παιδικών του χρόνων κάτι που πραγματικά έστω και εφήμερα δίνουν ελπίδα ζωής
Ο Χρήστος θέλησε να τεκμηριώσει το συλλεκτικό του πάθος που έχει για το παιδικό παιχνίδι και τη παιδική λογοτεχνία. με μια επιστημονική εργασία αφού διαθέτει μιαπροσωπική συλλογή με 6000 εκθέματα, Αυτά όλα θέλει να εκτεθούν σε μόνιμη βάση στη Μυρινα όμως παρά τις καλές προθέσεις των αρμόδιων φορέων η ανεξήγητη καθυστέρηση στερεί την πόλη από ένα Μουσειακό χώρο (έγραφα πριν 10 χρόνια όταν παρακολούθησα αυτή τη συνέντευξη )Έκανε με αυτή τη δουλειά μια επιστημονική καταγραφή παρουσιάζοντας και φωτίζοντας ακόμα αρκετές ιστορικές διαδρομές στο χρόνο και το χώρο του παιχνιδιού, ενώ περιέγραψε τους κοινωνιολογικούς, ανθρωπολογικούς , και πολιτισμικούς χαρακτήρες ,καθώς και τις μορφές των παιχνιδιών στον Ελλαδικό χώρο ,Τι είναι το παιχνίδι, πια είναι η διαχρονική του πορεία και εξέλιξη από την αρχαιότητα, τους πρώιμους και μέσο βυζαντινούς χρόνους και από τα τέλη του 18 αιώνα μέχρι σήμερα
Από το αρχείο μου Φεβρουάριος 2010
Αύγουστος 2019