Αφιέρωμα στη Μαρία Λαμπαδαρίδου- Πόθου
Θεόδωρος Ι. Μπαβεας τιμώ και συγχαίρω
Ήταν ένα Αυγουστιάτικο βραδινό το 1997 θυμάμαι και διαβάζω στο αρχείο μου το κείμενο το οποίο είχα γράψει για τη παρουσίαση του έργου της ΜαρίαςΠήραν τη Πόλη Πήρα την Σήμερα 23 χρόνια μετά είναι επίκαιρο ζωντανό όσο ποτέ άλλοτεΉταν τότε μια βραδιά γεμάτη λογοτεχνία, διανόηση ,γεμάτη πνευματικότητα,με ονειρεμένες φανταστικές και πραγματικές εικόνες Μια ιστορία η οποία πάντα μας θυμίζει με θαυμασμό το παρελθόν αλλά και με θυμό και οργή όπως τότε … Μια συγγραφική τέχνη εις την οποία ο λόγος ήταν για μένα εικόνες από το παρελθόν και το σήμερα Την αφήγηση την νοιώθω με εικόνες και οι εικόνες μου εκφράζουν συναίσθημα και-λόγο Εγώ τότε εκείνο το βράδυ ακούγοντας την ομιλία ταξίδεψα στο παρελθόν . Εμένα με γέμιζε η πανέμορφη μεγαλοπρέπεια του λόγου λυρικά δοσμένη ,δυνατή σε έκφραση γεμάτη με χρώματα μιας απίθανης ιστορικής ,μυθικής αφήγησης .
Ο κ. Βελιαρούτης ο κ. Μπελίτσος , ο κ. Μπουλώτης και ο κ, Ρόκος που παρουσίασαν το βιβλίο ήταν εντυπωσιακοί, μίλησαν για το ίδιο πράγμα ο καθένας με ένα ιδιαίτερο τρόπο , χωρίς ο ένας να αντιγράφει τον άλλο, ικανοί γλωσσοπλάστες χρησιμοποίησαν τα πιο έντονα καλολογικά στοιχεία , και εκείνο το βράδυ ακούστηκαν οι πιο όμορφες λέξεις ,με απίθανες έννοιες , και εκπληκτική μελωδικότητα , ήταν πραγματική λογοτεχνική βραδιά
Έτσι χάθηκα στην ιστορία, πότε βρισκόμουν στη βασιλεύουσα του τότε , και πότε στη Κωνσταντινούπολη του σήμερα ,την οποία είχα επισκεφθεί το 1995, φανταζόμουν την Αγία Σοφία στο μακρύ παρελθόν , γιατί είδα την Αγία Σοφία του σήμερα ,από την Λήμνο του Πορφυριου στα Δαρδανέλια και την πανέμορφη κόρη του Βοσπόρου , μέχρι την Ίμβρο και τα παράλια της Μικρά Ασίας που πήγα πρόσφατα, Ήταν βραδιά πρόσφατης και ιστορικής μνήμης για μένα, ήταν όνειρο έπρεπε να παρακολούθησης χιλιάδες εικόνες και ζήσης πραγματικές φωτεινές φανταστικές και ιστορικές σκηνές , ήταν μια πανσέληνος πνεύματος στη βυθισμένη σε σκοτάδι πολιτιστική ζωή της Λήμνου , ήταν ένα γλυκοχάραμα μιας πλούσιας ιστορικής μεγαλοπρέπειας ,μιας μεγάλης περιόδου όπως είναι το Βυζάντιο
Γρήγορα έφερα στο μυαλό μου , ήρωες με άλογα , βασιλιάδες , παλάτια ,ταξίδια , μπουλούκια από γενίτσαρους ,χλαμύδες ,σπαθιά ,ναούς ,βυζαντινή , μεγαλοπρέπεια ,Μετά βαρβαρότητα , σύληση ,καταστροφή, πόνος, ζούσα σε μύθο, και συμβάδιζα παρέα με τις απλές γνώσεις μου σε μια ιστορία ένδοξη ,αλλά και μαρτυρικά προδομένη και σήμερα συνεχίζεται με τη κακοποίηση της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί Εκείνο το βράδυ η φαντασία , και ο μύθος με την ιστορία με είχαν παρασύρει σ’ ένα καταπληκτικό ταξίδι , σε μια διαδρομή χαραγμένη από τη λογοτεχνική δύναμη της ΜΑΡΙΑΣ , και με οδηγούς τους τέσσερις ,ανεπανάληπτους ομιλητές. που παρουσίαζαν αυτό το ογκώδες έργο σε ιστορία και λογοτεχνία το οποίο πέρασε πλέον στην αιωνιότητα της Ιστορίας Ασταμάτητα ,χωρίς κούραση έτρεχα να προλάβω να τα δω να τα καταλάβω όλα, έτσι φαντάζομαι τις εξακόσιες σελίδες (τις οποίες διάβασε η Παυλίνα στο ταξίδι μας το 1997 από Αθήνα στην Αυστραλία με ξεχωριστή ικανότητα ) αυτού του βιβλίου το οποίο είναι ένα μεγάλο κομμάτι ζωής Το βιβλίο δεν διαβάζετε μόνο , αλλά το νιώθεις , συνοδοιπορείς με τα γεγονότα γιατί είναι μια τεραστία καλοβαλμένη πανέμορφη πινακοθήκη , κάθε σελίδα της με πίνακες ζωγραφισμένους με τα φωτεινά ανεξίτηλα χρώματα της ιστορίας και του μύθου, Το ακροατήριο , ήταν μαγεμένο ,και ο καθένας με τη δική του αίσθηση παρακολουθούσε έκπληκτος Η ιστορία πανέμορφα δεμένη με το μύθο , η ποίηση με την μελωδία ,και ο γραπτός λόγος με το όνειρο και την φαντασία , ήταν κάτι που σπάνια συναντάς στις πολιτιστικές κοινωνικές εκδηλώσεις της Λήμνου Όμως εκείνο το ασέληνο Αυγουστιάτικο βραδινό στις 10 του μήνα ήταν κάτι διαφορετικό Όταν έχεις ταξιδέψει στη Βασιλεύουσα ,στο Βόσπορο , στη Μικρά Ασία ,και ακούς η διαβάζεις το βιβλίο αυτό,νιώθεις τη κυρά του Βοσπόρου τη Βασιλεύουσα ,να κρατά στην αγκαλιά της, την ιστορία μιας μεγάλης περιόδου ,τη νιώθεις και βλέπεις μια θλιβερή μεγαλοπρέπεια μίας κουρσεμένης και λεηλατημένης ,αρχόντισσας που περιμένει χρόνια τη λύτρωση. Οι ομιλητές άριστοι επιστήμονες έδωσαν ,φωτίζοντας την πιο πραγματική ουσιαστική συνοπτική περιγραφή ενός έργου όπου η ιστορία και ο μύθος ταιριάζουν αρμονικά μέσα από το πνεύμα και τη διανόηση της Μαρίας Λαμπαδαρίδου , ένα έργο γραμμένο στο όνειρο και τη φαντασία, που δένεται περίτεχνα, ζωντανά με μια ιστορική περίοδο, όπου η δόξα τα πλούτη , συγκρούονται με το πάθος και το μίσος των γενιτσάρων και των κατακτητών του Βυζαντίου Η συγγραφέας σεμνή σοβαρή , μετριοπαθής καταξιωμένη με μια ταπεινή μεγαλειότητα είναι κυρία του πνεύματος , είναι η πνευματική πρέσβειρα της Λήμνου όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο Εξωτερικό, Ο συγγραφικός της δρόμος,πεζός και ποιητικός οδηγείται με επιτυχία σε ένα κόσμο, ονειρικό ,φθαρτό ,μεταφυσικό ,υπαρκτό, αιώνιο Είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα με αρετές και πράξεις οι οποίες έγραψαν μοναδική ιστορία πνευματικής προσφοράς στη πατρίδα της Η Μαρία έκανε μια χειρονομία μεγαλοσύνης ,παιδείας ,πολιτισμού δωρίζοντας τη προσωπική της βιβλιοθήκη με μεγάλο αριθμό βιβλίων προσωπικών της εργασιών ,αντικειμένων αναμνηστικών και τιμητικών διακρίσεων στο Δήμο Λήμνου Πιστεύω ότι συμπεριλαμβάνεται εις τους δωρητές του Νησιού την οποία προσφορά της με ιδιαίτερη τιμή αποδέχθηκε η Δημοτική αρχή του κ .Δ. Μαρινακή Ενώ με απόφαση του Δ.Σ έχει παραχωρηθεί κατάλληλη αίθουσα στο Σαχχτουρειο οίκημα η οποία φέρει το όνομα της Μαρίας Λαμπαδαρίδου – Πόθου μέσα εις την οποία στεγάζεται πλέον συγγραφική και πνευματική της ζωής Τέλος η καταξιωμένη αυτή κυρία της λογοτεχνίας με πρόταση της συνέβαλε στη δημιουργία της Αίθουσας των Λημνιων μεγάλων ευεργετών των οποίων οι πρόσφορες είναι χαραγμένες στην Ιστορία της Λήμνου Μια αίθουσα η οποία είναι αφιερωμένη με τιμή και μνήμη στους ξεχωριστούς αυτούς Λημνιους οι οποίοι ποτέ δεν ξεχάσαν το νησί τους
Η παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίας Λαμπαδαρίδου εκείνο το βράδυ θυμάμαι ήταν κάτι το ξεχωριστό ,τέσσερις αξιόλογοι επιστήμονες , ομιλητές έδωσαν πανέμορφες στιγμές λόγου και τέχνης , ενώ η συγγραφέας με ιδιαίτερη ευαισθησία και συγκίνηση και λίγα λόγια έκλεισε μια πραγματική βραδιά πολιτισμού …….ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ
Αύγουστος 2020 ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ι. ΜΠΑΒΕΑΣ
Ιατρός —-Συνταξιούχος