Θεόδωρος Ι. Μπαβέας
Πιστεύω ότι ζούμε σε μια περίοδο όπου το παράλογο είναι το λογικό η αλήθεια είναι το ψέμα ,το απίθανο είναι το πιθανό η ανομία είναι η νομιμότητα και το μηδέν είναι το δέκα ,.Είναι μια εποχή κατά την οποία η φύση συγκρούεται με την επιστήμη ,και το πνεύμα με την ύλη , ενώ μεγάλες ανακαλύψεις του ανθρώπου συνοδεύονται από τρομερές παρενέργειες και επιπτώσεις για τη φύση και τους ζωντανούς οργανισμούς (όπως ατομική βόμβα -παράγωγα του χρήματος -Τσερνομπιλ -οπλικά συστήματα ,διαδίκτυο καυσαέρια κ.α ) άρα είναι αισθητή η καταστροφή του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος παρά την τρομερή πρόοδο της επιστήμης Φτάσαμε σε εκείνο το σημείο εις το οποίο η ίδια φύση αντιδρά , από τις βάρβαρες και αλόγιστες ενέργειες και παρεμβάσεις των ανθρώπων. Η φύση έχει τεραστία δύναμη και αυτό φαίνεται από την μεγαλοπρεπή παρουσία της , με το κλίμα, τις θάλασσες, τα βουνά τις πεδιάδες , τα δυναμικά φυσικά φαινόμενα και το τεράστιο οικοσύστημα των μικρών και μεγάλων οργανισμών.Μονάδα της φύσεως ο άνθρωπος με λόγο και σκέψη , δημιουργεί και επεμβαίνει στην αρμονία της φύσεως άλλοτε με συμβατότητα και άλλοτε καταστρεπτικά. Αρκετές φορές η δυναμική της φύσεως είναι πολύ έντονη είναι τρομακτική και υπενθυμίζει στον άνθρωπο ότι πρέπει να ζει αρμονικά χωρίς καταστρεπτικές παρεμβάσεις , έτσι κάθε λίγο γίνονται φοβεροί μεγάλοι σεισμοί, Τσουνάμι, καταστρεπτικές παράλογες κλιματικές αλλαγές με την κατάργηση των εποχών πλημμύρες καταιγίδες τυφώνες σαρώνουν κάθε μεγαλοπρεπές δημιούργημα του ανθρώπινου πνεύματος , υπενθυμίζοντας πόσο μικρή μονάδα είναι ο άνθρωπος απέναντι στην παντοδυναμία της φύσεως. Η διακίνηση των ανθρώπων, και η ανταλλαγή των πληθυσμών , έχει από χρόνια δημιουργήσει κοινωνικά προβλήματα, διότι δύσκολα μπορούν να αφομοιωθούν στο καινούργιο περιβάλλον, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο. Οι μεγάλες αχανείς εκτάσεις της περασμένης εικοσαετίας έχουν πια κορεστεί και κάθε τι το πρόσθετο έχει σοβαρό πρόβλημα προσαρμογής , και επιβίωσης .Η παγκόσμια οικονομική κρίση , οι παράλογες πολεμικές εστίες , ο ρατσισμός, η πείνα και η τρομερή τεχνολογική πρόοδος έχουν δημιουργήσει σοβαρά ρήγματα στη παγκόσμια κοινότητα η οποία αυτοκαταστρέφεται
Τέλος παράλογοι πόλεμοι, αποικιοκρατία Δικτατορίες οικονομική κρίση ,βαρβαρότητα ,η τρομοκρατία, η βια, οι πόλεμοι των πόλεων ,η προσφυγιά μετανάστευση αν και ήταν διαχρονικά η φυγή των αδυνάτων τώρα έχουμε τα ανθρώπινα κοπάδια στις πεδιάδες της δυνατής Ευρώπης και τους πνιγμούς αθώων και κυρίως παιδιών στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου αυτό είναι εκτός λογικής και είναι μελάνη και τραγική εικόνα της υποκρισίας της παγκόσμιας κοινότητας Η λιτότητα η πείνα μαστίζουν εκατομμύρια ανθρώπων τους οποίους τσακίζουν φανεροί και κρυφοί πόλεμοι ενώ εκατομμύρια άνθρωποι χάνονται χωρίς να πολεμάνε, αλλά δολοφονούνται από τρομοκράτες ,οι οποίοι δημιουργούνται από την απόρριψη των ατόμων αυτών από τις ίδιες κοινωνίες ώστε να έχουν μίσος προς τη νομιμότητα, το πολιτικό σύστημα , και τους άμαχους πολίτες ,ενώ η Δημοκρατική τρομοκρατία θερίζει τις ελεύθερες θεωρητικά ενωμένες κοινωνίες μιας οικονομικής κρίσης η οποία σκοτώνει καθημερινά ψυχικά και σωματικά τους πολίτες με λιτότητα με δανεικά από τα σκληρά μέτρα της διεθνούς οικονομικής τοκογλυφίας χωρίς οίκτο άλλα με σκοπό το νόμιμο και παράνομο κέρδος των ολίγων για μια ευημερία η οποία μεταφράζεται σε χρήμα όχι για τους πολλούς αλλά για τους λίγους
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κοινωνικό- οικονομικό πολιτική σήψη ,η οποία συνοδεύεται με μετάλλαξη της δημοκρατίας και η οποία σήψη δύσκολα αντιμετωπίζεται. Πόσο αισθάνεσαι , σήμερα , ότι η μοναξιά και η περισυλλογή παίζει πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή μας μέσα σε μια άναρχη καταθλιπτική κοινωνία, από μια πολιτική η οποία ξεχνά τις κοινωνικές άξιες την εργασία την ευημερία την αξιοπρέπεια των πολιτών Ζούμε σε μια κοινωνία χωρίς όραμα και μέλλον εις την οποία ο κοινωνικός φόβος ,η βια, η τρομοκρατία η λιτότητα έχει αντικαταστήσει τις απλές ανθρώπινες σχέσεις και αξίες μεταξύ των ανθρώπων εις τις οποίες επικρατεί η υποκρισία τα ψευτοδιλήμματα και το ψέμα Το άγχος έχει μπει πια βαθιά στη ζωή μας σαν μια κοινωνική καταξίωση η οποία δημιουργεί και προβάλει τις ψυχοπαθητικές προσωπικότητες και η οποία συντελεί στην καταστροφή των ανθρώπων με ψυχικά νοσήματα και αυτοκτονίες . Το άγχος είναι αποτέλεσμα της γρήγορης , και χωρίς μέτρο αγωνίας των πολιτών αρχικά για επιβίωση για σταδιοδρομία λόγω της μεγάλης ανεργίας ,μετά για την ανύπαρκτη πρόοδο , την παραγωγή έργου ,για κερδοσκοπία ,για φοροδιαφυγή έργο μεγαλύτερο των δυνάμεων του , το οποίο πραγματικά οδηγεί σε ένα ανεξέλεγκτο συνόλων πράξεων , τόσο σε βάρος του ίδιου του ανθρώπου , η προσωπικότητα του οποίου μηδενίζεται και φεύγει από τη πατρίδα του, όσο και σε βάρος της πατρίδας και της κοινωνίας εις την οποία ζει και δημιουργεί.
Οι νέοι πολίτες αντιμετωπίζουν το μέλλον δύσκολα αφού η ανεργία έχει πια ριζώσει στη χώρα μας μέσα σε μια κοινωνία η οποία τους προτρέπει στον ίλιγγο ,την ταχύτητα την απελπισία , το ποτό , και στον εύκολο από κάθε άποψη πλουτισμό, υπάρχει αναμφισβήτητα κοινωνική σήψη , που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα , μόνο με παιδεία , ενημέρωση , και πρόληψη άλλα χωρίς δουλειά και χρήμα δεν γίνεται τίποτα . Οι βιασμοί , οι κλοπές , οι φόνοι , η μέθη , τα γεμάτα με κάθε παραλογισμό δελτία των ειδήσεων , τα ναρκωτικά , αποτελούν την ασφαλιστική δικλείδα δήθεν της τεχνητής λύσης η οποία οδηγεί μαθηματικά στις πιο , τραγικές καταστάσεις και την αυτοκτονία .Η ελπίδα δεν χάνεται αλλά δυστυχώς δεν φαίνεται στο τούνελ της Ευρωπαϊκής κοινωνίας μας Νοέμβριος 2015