Αλαζονεία ή Πολιτική

0

    Θεόδωρος   Ι.  Μπαβεας  

  Η Μορφοποίηση της προσωπικότητας και η δημιουργία του χαρακτήρα των ανθρώπων   επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες.

 Εκτός από τα κληρονομικά στοιχεία που καταγράφονται εις το  γενετικό προφίλ του κάθε ανθρώπου και στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους, το γεγονός   αυτό  αποτελεί πεδίο έρευνας και μελέτης των ψυχολόγων και πολλές φορές των ψυχίατρων.

 Είναι επίσης γνωστό και επιστημονικά αποδεδειγμένο  ότι σημαντική επίδραση ασκεί  στη  διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου και το περιβάλλον εις το οποίο  ζει, είτε  υπό την στενή , είτε και  υπό την ευρεία του έννοια δηλ το οικογενειακό, το φυσικό ,το κοινωνικό και το  κομματικό περιβάλλον το  οποίο  έχει μεγάλη επίδραση στην προσωπικότητα και τον χαρακτήρα  των ατόμων

  .Η κοινωνία μας αποτελείται από διάφορες προσωπικότητες οι οποίες χαρακτηρίζονται από ορισμένα στοιχεία πολλές αλληλοσυγκρουόμενα μεταξύ τους .ώστε να υπάρχουν πολίτες  με διαφορετικές συμπεριφορές

 Κάθε πολίτης  ως κοινωνική μονάδα ,μπορεί να  συμμετέχει στα κοινά, του τόπου του, είτε στο Δήμο ,είτε στο κοινοβούλιο, είτε στο συνδικαλισμό , αφού πρώτα κάνει  κριτική στον ίδιο του τον εαυτό  με αυτοπειθαρχία και σεβασμό προς στις ανθρώπινες αξίες και τους νόμους.

 Είναι δε απαραίτητο να έχει δημιουργήσει  με την παιδεία ,την μόρφωση και την επαγγελματική  του καταξίωση την  προσωπικότητα εκείνη  που είναι ικανή να εκπροσωπεί το κοινωνικό σύνολο είτε ως αυτοδιοικητικός είτε ως κοινοβουλευτικός είτε ως συνδικαλιστικός  εκπρόσωπος, οποίος με την πολιτική του ιδεολογία  εντάσσεται στον πολιτικό κομματικό χώρο που τον εκφράζει ,στα πλαίσια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος .

 Στη δημοκρατία με τις υποχρεώσεις τα δικαιώματα και τις απαιτήσεις των πολιτών  οι εκπρόσωποι του λαού, θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από   ειλικρίνεια  ευθύ διεκδικητικό λόγο και πολιτική αξιοπρέπεια ενώ  η πολιτική αντιπαράθεση θα πρέπει να γίνεται με επιχειρήματα και σωστές πολιτικές λύσεις με διαφάνεια χωρίς διαπλοκές,  προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και όχι με υποσχέσεις και ευχολόγια

 Η ελευθερία της σκέψης και του λόγου βασικά στοιχεία της δημοκρατίας πρέπει να έχουν τον έλεγχο της αυτοκριτικής της ειλικρινείας   και της ισονομίας για τους πολίτες  .Η πολυμορφία της προσωπικότητας των ατόμων είναι μεγάλη στην κοινωνία μας, και πολλοί χαρακτήρες ανθρώπων μπορεί να   εκφράζουν τάσεις ατομισμού και εγωισμού.

Ο ατομιστής αποφεύγει την συνεργασία με κάποια κοινωνική ομάδα ενώ πάντα επιδιώκει να αυτοπροβάλλεται και να είναι περισσότερο κοινωνικά απομονωμένος. Αυτός επομένως στην πολιτική μπορεί να είναι προβληματικός και αντιπαραγωγικός

 Ο εγωιστής μέσα σε φυσιολογικά πλαίσια έχει στοιχεία που είναι απαραίτητα στις διαπροσωπικές σχέσεις του ατόμου γιατί του εξασφαλίζει το κύρος και την αξιοπρέπεια του. Δεν δέχεται να τον υποτιμούν να τον ταπεινώνουν, δεν επιθυμεί την προβολή του με επιδεικτικό τρόπο, επιβάλλεται με το ήθος του και την ευπρέπεια του.

 Ο εγωιστής όταν υπερβεί κάποια όρια μεταπίπτει σε παθολογικές καταστάσεις με πολλά κοινωνικό ψυχοπαθολογικά στοιχεία . Γίνεται άτομο που πιστεύει ότι είναι παντοδύναμος, μικρό δικτατορίσκος, αυτοδιαφημίζεται, έχει έπαρση και υπεροψία δεν αντέχει σε  σοβαρό διάλογο. Πιστεύει ότι οι συνάνθρωποι του είναι κατώτεροι ενώ ίδιος θεωρεί ότι είναι προικισμένος με φυσικά πνευματικά χαρίσματα  ότι είναι παντογνώστης και ποτέ δεν κάνει λάθη.

Αυτές οι εγωιστικές τάσεις στην πολιτική   δημιουργούν την αλαζονεία   που γίνονται αντιληπτές από το κοινωνικό σύνολο και ο πολιτικός  οδηγείται στην απομόνωση και αντί να παράγει έργο, κάνει  ανόητη αντιδραστική  κριτική με αλλοπρόσαλλα επιχειρήματα      

   Ορισμένοι από αυτούς στην πολιτική  πιστεύουν ότι είναι πιο έξυπνοι, πιο δραστήριοι, πιο σοφοί, πιο διεκδικητικοί, και κατά το λαϊκότερο <χτυπάνε το χέρι στο τραπέζι> και αυτό προσδιορίζονται ως τσαμπουκάδες  που ασφαλώς δεν τους παίρνουν στα σοβαρά πια ….Ατομιστές και εγωιστές αποτελούν μελανό σημείο και στην πολιτική και πιθανό να υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν μπορούν να συμβιώσουν με άλλους και περιφέρονται κατά καιρούς σε διάφορους πολιτικούς χώρους και έχουμε ευκαιριακές ή μόνιμες πολιτικές μεταγραφές  .Αυτό γίνεται μέχρι να γίνει αντιληπτός ο πολύ φλύαρος χαρακτήρας τους  και ο υπερτροφικός εγωισμός τους., αφού είναι   υπερόπτες και αρκετές φορές υποκρίνονται και ψεύδονται

 Τα μεγέθη μέσα στα οποία κινείται ο εγωισμός ενός πολιτικού και γενικά ενός ατόμου  δύσκολα διαχωρίζονται και πολλές φορές τα αίτια εντοπίζονται στην ψυχική του ιδιοσυστασία, τα πάθη του, τις αρχές του, την υπερεκτίμηση ορισμένων ικανοτήτων του, και στις προσωπικές επιλογές που κάνει. Αυτό το φαινόμενο του εγωισμού δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς αλλά όλες τις κοινωνικές ομάδες τους εκπαιδευτικούς τους γιατρούς τους νομικούς κ.α.

Τα ψυχιατρικός χαρακτηριζόμενα είδη του εγωισμού  στην πράξη δεν είναι τόσο ευδιάκριτα στις προσωπικότητες των ανθρώπων τα οποία η ψυχιατρική τα διαχωρίζει σε κατηγορίες, οι οποίες  είναι  οι εξής ο φυσιολογικός εγωισμός ο υπερτροφικός η παθολογικός εγωισμός και ο ατροφικός εγωισμός. Έχει δε  παρατηρηθεί ότι σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να  συνυπάρχουν αυτά τα στοιχεία  στο ίδιο άτομο και το πρόβλημα να είναι πολυδιάστατο .

 Δυστυχώς στον χώρο της πολιτικής αρκετές φορές εμφανίζονται ακραίες μορφές εγωισμού ώστε μέσα στην έντονη πολιτική ανταγωνιστικότητα να χρησιμοποιούν υποβαθμισμένο πολιτικό λόγο με πομπώδεις ακαταλαβίστικες εκφράσεις εντυπωσιασμού  να έχουν υποκρισία  και πολλές φόρες να είναι διαπλεκόμενοι , ανταγωνιστικοί και επιθετικοί και προς στους ομοϊδεάτες τους κυρίως κατά τις προεκλογικές περιόδους ,ενώ γενικά δεν είναι συνεργάσιμοι

. Ο όγκος των γνώσεων και το μέγεθος των σπουδών  πολλές φορές χάνονται με την εγωιστική προσωπικότητα του πολιτικού ενώ οι αμόρφωτοι πολιτικοί που πολλές φορές εμφανίζονται εξ ουρανού ως παντογνώστες και σωτήρες με μοναδικό εφόδιο την υπερτροφική τους εγωιστική  προσωπικότητα τότε το αποτέλεσμα είναι όλοι αυτοί οι πολιτικοί να γίνονται πολιτικάντηδες και με αυτό το τρόπο να απαξιώνεται η  πολιτική και να φθείρεται η δημοκρατία  και πολλές φόρες οι ίδιοι να την αποκαλούν βρώμικη

 Επομένως αυτό που λένε ορισμένοι πολιτικοί και πολίτες  ότι  η ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι βρώμικη  δεν είναι σωστό Η πολιτική είναι δημοκρατία  είναι πολιτικός διάλογος και η δυναμική που εκπέμπει εξαρτάται από τις προσωπικότητες  των ανθρώπων που την υπηρετούν  

Πως λοιπόν μπορεί να υπάρχουν ηγέτες που πιστεύουν ότι για να επικρατήσεις σε ένα εκλογικό αγώνα  θα πρέπει να γνωρίζεις τον βρώμικο πόλεμο όχι από τους πολιτικούς σου αντιπάλους αλλά κυρίως από τους συνυποψήφιους σου Αυτό ασφαλώς δεν είναι πολιτική αλλά είναι ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ 

Οκτώβριος 2011